Yaman Karataş – 7 aylık

Güliz hanımla oğlum 7 aylıkken bir arkadaşımın referansı üzerine tanıştık. Bu tanışmadan önce oğlumun bir uyku düzeni yoktu ve maalesef akşamları 11-12’lere kadar uyanıktı ve biz de eşimle o saatlere kadar onu oyalamaya çalışıyorduk ve ertesi gün iş başında uykusuz ve perişandık. Gece en son saat başı uyanmalara başlamıştı ve tam bir çıkmaza girmişken Güliz hanım imdadımıza yetişti. Şimdi geriye dönüp baktığımda eşimle bir hatalar zincirine düştüğümüzü görüyorum.

Uyku eğitimi ile ilgili çekincelerim vardı ve ‘ağlayarak bebeği kaderine terk etme’ anlayışını desteklemiyordum. Güliz hanımın da böyle bir eğitim anlayışına ne kadar uzak olduğunu anlayınca kendimi tamamen ona teslim ettim. Tam tersine, bebeğim ne zaman ağlasa onu kucağıma aldım, sevdim ve okşadım. Uyku eğitiminde aslında yaptığımız şey bebek için onun mizacına, gününü nasıl geçirdiğine göre belli bir rutin oluşturmaktı ve bunun ne kadar kıymetli olduğunu yaptıktan sonra anladım. Eğitimin sonundaki nihai hedefimiz bebeğin yatağında uykuya dalıyor olmasıydı ve bunu ilk duyduğumda gülmüştüm. Şu an yatağında kendisi uykuya dalıyor.. Oğlumun şimdi belli bir uyku düzeni var ve akşam 8’de uyumuş oluyor. Dolayısıyla geri kalan zaman eşim ve bana kalıyor.

Güliz hanım bu süreçte öylesine sıcak, sabırlı ve ilgiliydi ki onun bana verdiği motivasyon sayesinde adım adım sonuca doğru ilerledik. Her soruma yanıt bulduğum bu süreçte, her adımda yanımızda olduğu için, vaktini ve ilgisini bir an olsun esirgemediği için ve yakın takibi hiç bırakmadığı için kendisine buradan sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. İyi ki “siz” diyorum..

Alev – Noyan Karataş